Nỗi nhớ cồn cào ân hận và hối tiếc. Anh sai, anh sai rồi. Thứ tình yêu anh cho là bất chấp để có được hóa ra lại là thứ cảm xúc cũ kỹ chỉ còn tồn tại ở quá khứ.
Chồng tôi cúi gằm mặt xuống, nước mắt anh ta rơi, nhưng anh ta cũng vội vã bỏ đi dù cánh cửa nhà vẫn đang mở rộng.
Chồng sung sướng ở với bồ cả năm liền, cho đến một ngày Xuân thấy chồng mình thất thểu về nhà, quần áo thì luộm thuộm. Vừa thấy vợ thì Hải quỳ xuống khóc lóc van xin.
Cố gắng gạt bỏ suy nghĩ ấy nhưng anh vẫn làm xét nghiệm ADN để kiểm tra cho chắc chắn có phải con của mình không. Ngày nhận kết quả anh cười mà ra nước mắt, lập tức chạy về nhà tìm vợ.
Anh như một kẻ điên, liên tục tra hỏi người yêu của mình, nhưng cô gái ấy vẫn thản nhiên như không có chuyện gì xảy ra.
Sau lần đó tôi mới biết mình cũng chính là nạn nhân của cô như bao gã đàn ông ngoài kia, giờ có hối hận thì cũng không thể quay về tìm vợ cũ được.